Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından değerler eğitimi; “Çocukların ve gençlerin pozitif değerleri keşfedip geliştirmeleri ve kendi potansiyellerine göre ilerlemeleri için yürütülen eğitimsel gayretler” olarak tanımlanmaktadır. Kavram olarak “değer” ise, bireylerin objeleri, insanları, fikirleri, durumları ve hareketleri iyi-kötü, doğru-yanlış, istenen-istenmeyen ve bunun gibi yargıları oluşturan ilkeleri ifade eder. Gerek eğitim-öğretim programları, gerekse ders kitapları aracılığıyla değerlerin öğretilmesi konusu, eğitim biliminin üzerinde ısrarla durulan konuları arasındadır. Eğitimin, toplumsal yaşam içinde evrensel, yerel ve kültürel değerler sistemini bireylere iletme noktasında önemli rol oynadığı bilinmektedir. Eğitimin hedeflerinden birisi değer yaratmak, bir diğeri de yaratılan ve herkes tarafından kabul edilen değerleri davranış haline getiren bireyler yetiştirmektir. Bireylerin davranışları dolayı ya da dolaysız olarak değerler tarafından yönlendirilir. Çocukların doğruları öğrenmesi ve hangi davranışların başka insanlar tarafından kabul edilebilir olduğunu öğrenmesi için yardıma ihtiyaçları vardır. Değerler eğitimi bu aşamada öne çıkmaktadır. Değerlerden bağımsız bir eğitim sistemi düşünmek mümkün değildir. Bu nedenle asıl soru “okullarda değerler eğitimi verilmeli mi?” değil; “okullar hangi değerleri, nasıl öğretmeli?” olmalıdır. Okulların öncelikli görevi kültür aktarımında öğretim programlarında açık olarak belirtilen veya belirtilmeyen değerleri öğretmek, öğrencileri belirlenen değerler doğrultusunda hayata hazırlamak. çocukların kişisel gelişimine katkıda bulunmaktır. Böylesi bir yaklaşım, çocuk ve gençlerin karakterini ve benlik algısını olumlu yönde etkiler. Bu yüzden bireyin belirli değerlerin farkına varması, yeni değerler üretmesi, benimsemesi ve içselleştirerek davranışları ile sergilemesi eğitim sisteminin öncelikli sorumluluk alanı olmak zorundadır. Demokratik toplumlarda eğitim kurumları; sadece bilişsel amaçlara ulaşmak için değil, aynı zamanda insanı insan yapan bütün evrensel değerlerin, öğrencilere verildiği bir yapı olma anlayışına sahip olmak için de çaba sarf etmek zorundadır. Eğitim için en temel değerlerden arınarak tümüyle teknolojik ihtiyaçları karşılamaya çalışmak ya da yalnızca geleneksel ve alışılagelmiş değerlere tutunmak, bireylerde değer karmaşasına neden olacaktır. Eğitim, en azından iyi bir insan, iyi bir yaşam ve sağlıklı bir toplum oluşturmak yolunda gösterilen çabalar bütünü olarak görülmelidir. Temel insani değerleri benimsemiş bireyler yetiştirmek; aile, toplum ve okulun başlıca görevleri arasındadır. Evrensel değerlere uygun yapılandırılmış değerler eğitim programlarının bireyin sosyal beceri, sosyal davranış, günlük hayatta ortaya çıkan toplumsal sorunların, demokratik değerler kazanımını, özgüven ve benlik saygısını anlamlı düzeyde artırdığını ortaya koymaktadır. Çocukların sosyal gelişimlerinde oldukça önemli bir yere sahip olan; sosyal beceri, sosyal gelişim ve problem çözme becerilerini kazanmada kritik ve duyarlı oldukları dönem 5-6 yaş arasıdır. Sosyal gelişim özelliklerini kazanmış okul öncesi çağdaki çocuklar, akademik ve kişilerarası ilişkilerde daha başarılı olmakta, ailesi, akranları ve öğretmenleri ile daha sağlıklı ilişkiler kurabilmektedir.Değer kelimesi ahlaki inançları ve davranışları içerdiği gibi anlam olarak bu kelimenin birbirinden farklı iki yönü daha vardır. Bunlar kişisel tercihler ve kurallardır. Tercihler ve kurallar birbirine zıt anlamdadır. Tercihler kişisel olduğu için subjektif (taraflı), kurallar ise objektif olduğu için herkes için eşit düzeyde geçerlidir. Din ya da inanç alanı bireylerin kişisel tercih alanı olduğu için, okulda “dini değerler” eğitimi çocukların sağlıklı gelişimi ve pedagojik açıdan sorunludur. Tıpkı din eğitimi gibi, dini değerler eğitiminin de okul dışında, aile tarafından verilmesi gerekir. Çocuklara ahlaki bilincin ne zaman ve nasıl kazandırılacağı, çocuğun bebeklikten itibaren sosyal, duygusal, bilişsel, dil ve özbakım becerilerindeki gelişmeleri bilmekle ilgilidir. Bütün bu süreçler göz ardı edilerek, 19. Milli Eğitim Şurasında tartışıldığı şekliyle “tek din, tek mezhep” üzerinden tüm topluma dayatılan zorunlu din dersleri gibi, dini değerler temel alınarak yapılacak bir değerler eğitimi anlayışı ile sağlıklı nesiller yetiştirmek mümkün değildir. Evrensel özellik gösteren, farklılıklara duyarlı olan, doğrudan bilgilendirici ve çocukların davranışlarını olumlu etkileyen değerler çocuklara öğretilmeli, farklı inançlara göre değişiklik gösteren değerlerin öğretilmesi ise ailelere bırakılmalıdır. Değerler eğitiminde çocuğun kendine güven duygusu en önemli noktalardan birisidir. Değerler eğitimi çocuğu korkutan değil, kendine güveni geliştirmeyi hedef alan bir içerikte yapılmalıdır. Deprem hayatını kaybedenlere, rahmet yaralılara acil şifalar, yakınlarına sabri cemil niyaz ediyorum. Rabbim bir daha böyle acıları yaşatmasın. Esenlik içinde kalın.